Kant- en middenmarkering

Een goed zicht op het verloop van wegen en paden is vereist als bijdrage aan de preventie van ongevallen met fietsers bij schemer of duisternis. Dat geldt niet alleen voor fietspaden maar ook voor gewone (erftoegangs) wegen in het landelijk gebied. Wat is dan een goede markering? Hieronder een kort overzicht.

Zichtbaarheid van wegen en paden vraagt om goede markering

Het verschil tussen een fietspad en een ‘normale’ weg voor alle verkeer (ofwel: Erf Toegangs Weg ETW) is de toepassing van middenstrepen. Bij uitsluitend tweerichting fietspaden zijn middenstrepen nodig als constante waarschuwing dat tegenliggers te verwachten zijn. Bij ETW-en zijn middenstrepen juist ongewenst omdat die de auto’s naar rechts drukken en dus het gevaarlijk krap inhalen van fietsers uitlokken.

Kantmarkering is voor fietsers nodig op zowel ETW-en als op fietspaden, en wel aan beide zijden van de weg en het fietspad. Die markering moet fietsers helpen om van de wegrand of de rand van het fietspad weg te blijven: vooral als er geen verlichting is.

Kantmarkering mag door de weggebruiker op ETW-en nooit worden verward met fietssuggestiestroken. Daarom mogen de kantlijnen/-strepen niet verder dan 30 cm uit de wegrand worden geplaatst.

Voor de kleinere ETW is in de CROW richtlijn zowel verlichting als kantmarkering in de richtlijnen uitgesloten. Men vreesde dat de auto’s te hard zouden blijven rijden. Wegbeheerders willen echter kantmarkering om via betere zichtbaarheid van de wegrand de bermschade terug te dringen. En de Fietsersbond wil fietsers beschermen tegen het van de weg afraken. De CROW-richtlijn inzake de kleine erftoegangswegen is helaas ondanks aandringen van wegbeheerders en Fietsersbond nog altijd niet aangepast, ook niet in de digitale versie van het Handboek Wegontwerp. Omdat smalle erftoegangswegen nauwelijks breder dan een fietspad zijn, en vaak lopen naast steile greppels en sloten, kun je je wegbeheerder vooral in geval van een fietsroute vragen om of steunen bij aanleg van kantmarkering.

Op fietspaden ontbreekt kantmarkering meestal, ook buiten de kom. De Fietsersbond vindt dat niet terecht, zeker niet na wat we tegenwoordig weten van ongevallen met fietsende ouderen. De bond streeft naar kantlijnen op alle fietspaden, ook éénrichtingpaden en ook daar aan beide zijden.

Theo Zeegers, verkeersconsulent en Jan van der Horst, Team Vrijwilligers Fietsersbond

Categorieën